Western Australia and Perth

Na mijn reis naar Melbourne en Tasmanie, vloog ik naar Perth, in het westen van Australie. Ik had een mooie verblijfplaats geregeld, ik kon bij Blair gaan logeren, een vriend die ik in Darwin had leren kennen bij het verhuisbedrijf. Mooi, even geen hostel:) Uiteraard moest ik opzoek naar een baan en kon beginnen als soort van housekeeper/nanny. Dat houd in dat ik doordeweek bij een gezin leef, moeder met 4 kinderen, zoon van 13, tweeling jongens van 15 en dochter van 17(vader werkt in Adelaide, dus is er alleen in het weekend) in een mansion aan de zee. Foto's hiervan heb ik al eerder geupload:) Kost, inwoning en klein salaris krijg ik ervoor terug. In het weekend ben ik vrij en logeer ik bij Blair en zijn 2 huisgenootjes.
Mijn werkzaamheden bestaan voornamelijk uit schoonmaken, koken, chauffeuren etc. Dit doe ik nu een week of 7 en ik begin er aardig genoeg van te krijgen. De mensen zijn erg aardig, maar ook erg verwend. Soms moet ik dingen doen waarvan ik denk: meen je dat nou?? (bijvoorbeeld de schooltassen uit de auto halen, want de jongens hadden toch zo'n zware dag, dat moeder ze daar niet mee wil belasten..) Daarnaast hebben ze niet geleerd kleine dingen te doen waar ik me ontzettend aan stoor, zoals na het eten van een muesibar het papier gewoon laten slingeren.Wasmand? Kleren gooi je toch gewoon op de grond, daar waar je het uittrekt? Ik vind door het hele huis pitten van mandarijen, die dus gewoon uitgespuwd worden en als ze een boterham smeren, laten ze de zak open zodat het brood lekker uitdroogd. Ow ja, en als je een tweede boterham wilt, gebruik je natuurlijk wel een nieuw mes, Manon ruimt het toch wel op. Zucht, zo heb ik nog tal van voorbeelden dus het is tijd om verder te gaan!

Tijdens de paasvakantie was ik twee weken vrij en die heb ik gebruikt om een beetje meer van de westkust te gaan bekijken. De eerstetouristische trekpleister die je tegenkomt als je vanuit Perth naar het Noorden rijdt, is The Pinnacles. Uitstekende rotsachtige punten in het zand (zie foto's).
Vervolgens Heb ik Hutt River bezocht, een landje in Australie! Grappig verhaal; jaren geleden bedacht de overheid dat boeren maar eens belasting moesten gaan betalen. De beste boer Leonard was het hier niet mee eens en verklaarde de oorlog aan Australie. De reactie van Australie was: doe niet zo belachelijk, we gaan natuurlijk geen oorlog voeren tegen jouw gezin. Maar wettelijk gezien betekende dit dat Leonard de oorlog won. Hij kreeg dus zijn eigen land in Australie (oorspronkelijk zijn boerderij en erf). Om een eigen land te kunnen zijn, zijn er een aantal voorwaarden. Zo werden de familieleden benoemd to prinsen en prinsessen, kwam er een eigen valuta, werd er een leger opgericht (familieleden), was er een postkantoor, justitiegebouw en kerk etc. Ik had de eer om Prince Leonard te ontmoeten, een nu 87 jarige man die nog steeds erg goed bij zijn verstand is. Als souvenir heb ik briefgeld meegenomen en heb ik stempels in mijn paspoort dat ik in Hutt River Province ben geweest:)

Volgende stop was Kalbarri National Park. Een rustig plaatsje aan het strand met een Natianal Park in de achtertuin. Opnieuw weer erg mooie natuur, schitterende kustlijn, prachtige kloof en ‘Natures Window' (zie foto's).
De reis vervolgde naar Shark Bay en Monkey Mia. Bij Monkey Mia komen iedere ochtend dolfijnen binnenzwemmen die dan gevoerd worden door het publiek. Er zijn regeld om de dieren te beschermen, zo krijgen de vrouwtjes (de mannen en baby's worden niet gevoerd) maar 1/3 van hun dagelijkse hoeveelheid voedsel, zodat ze gemotiveerd blijven om zelf te jagen. Ook zijn ze niet verplicht om naar het strand te zwemmen, het zijn vrije dolfijnen. De ochtend dat ik er was, kwamen er dan ook maar helaas 2 opdagen en er waren ongeveer 200 mensen die allemaal de dolfijnen wilden zien. Het eerste uur vond ik er dan ook niet veel aan, wachten totdat de dolfijnen zin hebben om naar het strand te komen, maar 2 dolfijnen in de verte, mensen die voor je gaan staan etc, ik wilde me bijna omdraaien om weg te gaan ten het uiteindelijke voederen begon. Beide dolfijnen kregen 6 visjes en er werden mensen uitgekozen uit het publiek om deze te geven. En toen kreeg ik de eer om de laatste vis te geven aan een van de dolfijnen! Dat maakte het hele touristische circus goed!
Na Monkey Mia bezocht ik Coral bay, opnieuw een prachtig strand met zulk kristal helder water, ongelelooflijk mooi. En dan mijn eindbestemming: Exmouth. Zelfde verhaal mbt strand/zee, alleen in Exmouth gelegen aan het Nigaloo Reef. Minder naamsbekendheid als The Great Barrier Reef, maar zeker zo mooi. Als je gaat snorkelen in de verschillende baaien, kan je al genoeg zien van de onderwaterwereld. Zo zag ik tijdens mijn eerste dag al een haai! Dat vond ik toch een minder gevoel, maar hij zwom er snel vandoor gelukkig. Ik besloot daar dan ook eindelijk mijn Padi duikbrevet te gaan halen en ik had vier heerlijke dagen tijdens de cursus. Het betekent welliswaar ook leren en oefenen in het zwembad, maar zelfs daar genoot ik van omdat dingen op zn plek vallen, je snapt waar het over gaat en hoe het allemaal werkt. Dag 3 en 4 ga je dan eindelijk de zee in en het was zo ongelooflijk mooi! Prachtig koraal, haaien, schildpadden, stingray, octopus, nudebranch, ik heb het allemaal gezien:)
In totaal ben ik een week in Exmouth gebleven, wat echt maar een heel klein dorpje is en waar niet veel te beleven valt,maar de sfeer daar was zo ongelooflijk relaxt en het is alsof iedereen geniet van het leven, nog meer als in perth. Erg warm ook, dus het scheelde dat ik niet hoefde te werken maar lekker kon zwemmen, snorkelen en duiken:) Het was dat ik mijn vlucht naar Perth terug al geboekt had en ook weer bij het gezin moest beginnen, anders was ik daar zeker gebleven en had ik daar wel een baantje gezocht!
Vanuit Perth heb ik vorige week een dagtochtje gemaakt naar Rottnest Island met Blair en een andere collega waar ik in Darwin mee gewerkt heb. Rottnest Island werd ontdekt door Nederlanders die dachten dat het eiland vol met raten zat (de beestjes vand e foto), vandaar de naam ‘ rattennest'. Een heerlijk eiland waar geen auto's rijden en we dus fietsen huurden om rond te touren, te zwemmen en snorkelen. Opnieuw een super dagje!

Perth is ook totaal geen vervelende plaats. Ik denk mijn favoriete stad in Australie. De westkust is meer zoals je je australie voorsteld: je kunt uren rijden zonder bebouwing tegen te komen (daar moet je met tanken dus echt wel rekening mee houden!) Kangaroos en emus langs de weg, en zo laid-back. De No-Worries sfeer is aan deze kant van Australie meer te voelen dan aan de oost-kust, waar het nog lang niet zo druk en gehaast als Europa is, maar daar wel al wat meer op lijkt.
Zo ook in Perth, toch een stad met 2.3 miljoen inwoners, voelt het zo relaxt aan. Mensen begroeten hier elkaar in het park minstens met een glimlach, in de supermarkt wordt er aan de kassa altijd een praatje gemaakt, er wordt tijd voor je genomen in cafe's en restaurants, nog nooit heb ik iemand agressief gezien in het verkeer en ga zo maar door. Heerlijk is het hier! Alleen jammer dat het nu langzaam aan winter begint te worden en de temperatuur daalt tot rond de 20 graden. Dat ben ik niet meer gewend! Overdag kan het nog steeds erg heet worden maar 's ochtends en 's avonds koelt het flink af, zelfs tot onder de 20 garden :-P En loop ik alweer in leggings en vest/trui. Tijd om weer verder te gaan dus!
Nog 1 weekje werk en dan vlieg ik zondag de 13^e naar Bali! Vluchten waren nu in de aanbieding, dus kan daar al heen voor $120 J Even een paar daagjes genieten en relaxen en dan vlieg ik terug naar Darwin, waar het droge seizoen langzaam aan begint, dus ik ga het warme weer opzoeken (en een nieuwe baan!)

Tot snel!