Het is een lange tijd geleden dat ik van me heb laten horen. Hier zijn 2 redenen voor, een is dat ik de laatste tijd erg veel gewerkt heb, en daardoor dus niet veel heb om over te vertellen. En twee is dat ik ook niet veel vrije tijd heb gehad. Dus tijd voor een update!
Ik heb ondertussen 54 dagen voor mij visa erop zitten, dus nog 34 te gaan. Nadat ik het vergif gestooid heb en de tomaten gepland heb op de ene farm, heb ik een aantal dagen in een schuur gewerkt. Hier werden aubergines binnengebracht die net geplukt waren en wij moesten deze dan schoonwrijven met een handdoek en verpakken in dozen, gesorteerd op grootte. Ik vond dit werk erg saai en er was een oude vrouw (iedereen noemt haar ‘ oma') die zich de hele tijd met vanalles bemoeide. De uren en de dagen waren ook niet zo goed, veel vrij en daardoor veriende ik niet veel geld. Na 2 weken heb ik dan ook gevraagd voor overplaatsing naar een andere farm, waar ik buiten kon werken. Gelukkig kon dat al vrij snel en ik heb nu een vaste farm waar ik nu zo'n 4/5 weken werk. De werktijden zijn hier als volgt: iedere dag, 7 dagen per week werk je van half 7 tot half 5 (10 uur dus), behalve als je anders verteld wordt ( af en toe hebben we echt een vrije dag nodig)
Op deze farm doen de meiden voornamelijk planten. Het is een enorm grote farm en ze verwachten dan ook dat we minstens voor 3 maanden aan het planten zijn. Het gaat op tomaten en paprika's. En tomaten zijn echt veel gemakkelijker te planten dan stomme paprika's! Bij tomaten heb je 1 rij planten, e je plant altijd met twee, dus dat beteknt dat je om en om plant. Bij paprika's heb je 2 rijen naast elkaar, dus je hebt je eigen rij te doen en het gaat enorm snel! Daarnaast is de grond af en toe echt heel hard, zodat het aanvoelt alsof je een stenen aan het planten bent. 1 of 2 meiden lopen achter de tractor voor de missers en correcties. Als je pech hebt, ben je zowat de hele tijd voorover gebukt aan het werk. De laatste paar dagen heb ik dan ook best pijn aan mijn rug moet ik zeggen. Afgelopen week kreeg ik daardoor een andere job op de farm; ik mocht palen in de grond steken voor de tomatenplanten, zodat die opgebonden kunnen worden. Ik zit op een stoel achter de tractor en til de palen in een mechanisme, met een hendel wordt de paal in de grond gedrukt. Klinkt gemakkelijk, maar de palen zijn vrij zwaar.

Het werken op de farm is dan ook best zwaar heb ik ervaren, maar er is totaal geen stress, dat is echt heerlijk! En het is heerlijk om buiten aan het werk te zijn. Als ik om me heen kijk en de bergen zie, geniet ik er echt van om hier te zien. Ik geniet van elke prechtige zonsopgang en zonsondergang. De kleuren die je hier ziet, onbeschrijflijk mooi! En je komt ook nog wat interesante dieren tegen. Kangaroes, emu's en niet te vergeten slangen! Afgelopen week toen ik de palen deed, zat er een bruine slang tussen de palen. Die zat al enige tijd vlak bij mijn voeten, wat best gevaarlijk is! Als een bruine slang je bijt, heb je 15 min de tijd voor tegengif en anders ben je dood! Gelukkig bijten deze slangen alleen als ze zich bedreigd voelen. Dit was sowieso een kleine slang gelukkig en met nieuwe palen opladen, zagen we de slang. De tractor-driver heeft hem gekilled.

Anyway, nog een week of 5 te gaan en dan is mijn plan om een paar dagen te relaxen op the Witsunday Islands, voordat ik terug naar Sydney ga. Op 1 augustus heb ik mijn vlucht terug naar huis! Ik heb helaas 2 x een overstap dus ik zal pas op 3 augustus in Amsterdam aankomen. Dan ben ik een paar dagen in Maastricht en op 8 augustus vertrek in naar de Beekse Bergen op 3 weken voor B2S - Decibel te werken. Daarna ben ik nog een paar weken in Maastricht en eind september ben ik weer van plan om terug naar Australie te vliegen.

Er wordt aan me gevraagd waarom ik weer terug wil naar Australie en of ik niet beter in Nederland kan blijven om aan mijn carriere te denken en een serieus leven op te bouwen. Mensen vinden dat ik nu in een soort van droom leef en dat ik niet kan blijven lanterfanteren.
Ik doe alles behalve lanterfanteren. Ik heb hier werkweken van gemiddeld zo'n 60 uur per week en het is echt hard werken op de boerderij. Toch geniet ik er ontzettend van. Misschien lijkt het alsof ik in een droom leef en misschien is dat voor een gedeelte ook wel zo. Natuurlijk kan ik dit niet mijn hele leven blijven doen, maar op het moment ben ik ontzettend gelukkig, gelukkiger dan ik was voordat ik ging reizen. Ik leer ontzettend veel en doe ontzettend veel ervaringen op. Ik leer mezelf op een andere manier kennen en ik kijk anders tegen dingen aan. Wat ik nu doe, draagt enorm bij aan mijn ontwikkeling en ik denk dat dit alles behalve lanterfanten is. Dit is een enorme levensles voor mij en ik ben nog niet uitgeleerd!
Ik word in augustus 26 en ik ben van mening dat ik nog tijd genoeg heb om een serieus leven op te bouwen. Ik denk dat het ook een erg westers idee is, dat je jong moet beginnen met je carriere en een serieus leven opbouwen. Alles is gericht op preserteren, carriere maken, geld verdienen, sparen voor de toekomst, zorgen voor later. Maar wat is het jammer als je daaroor vergeet te leven in het hier en nu? Iedereen zou meer moeten genieten van het leven en doen wat je gelukkig maakt. En dit is wat mij op het moment erg gelukkig maakt, dus waarom zou ik er nu mee stoppen? Omdat het moet volgens onze opgelegde normen en waarden? Nee, bedankt. Ik stop er mee als ik vind dat het tijd is om te stoppen, als ik er genoeg van heb en toe ben aan iets anders.

Ook wordt me gevraagd of ik het niet jammer vind dat ik nog niet veel van Australie gezien heb en of ik niet meer had willen rondreizen. Misschien dat ik beter wat langer in NL had kunnen blijven op meer geld te sparen voordat ik ging reizen...
Ik kan alleen maar zeggen dat ik geen seconde spijt heb gehad van de beslissingen die ik gemaakt heb. Het was voor mij tijd om te gaan en ik wilde niet nog een half jaar langer in NL blijven. Natuurlijk zijn de prijzen in OZ me tegen gevallen. Alle leuke tochten zijn ontzettend duur en je hebt veel geld nodig hier. Daarom werk ik hier nu ook zo hard. Maar als ik terug kom in september, heb ik nog genoeg tijd om meer rond te reizen en dingen te zien. Daarnaast is het natuurlijk fantastisch om alle mooie dingen van dit land te ontdekken, maar zoals ik hierboven al beschreef, ik heb ontzettend veel ervaringen opgedaan en leer ontzettend veel. Ik denk dat dit misschien wel belangrijker is dan dingen zien.
Ik leer onzettend veel interessante mensen kennen, mijn Engels gaat met sprongen vooruit, ik krijg een ander zelfbeeld, vorm andere normen en waarden etc. Ik ben totaal op mezelf aangewezen en ik vind dat ik me erg goed weet te redden. Ik ontmoet hier bijvoorbeeld genoeg mensen met enorme schulden bij creditcardmaatschappijen of bij ouders/familieleden. Ik moet welliswaar hard werken, maar ik heb tot nu toe steeds goed voor mezelf kunnen zorgen en niet voor hulp hoeven vragen.
Zoals ik al zei, vind ik dat dit enorm bijdraagd aan mijn ontwikkeling en ik voel me gelukkig.
Ik ben het dan ook een beetje zat dat ik soms het gevoel krijg dat ik me moet verdedigen tegenover een aantal personen, dus ik hoop dat deze blog een antwoord geeft op jullie vragen en dat jullie begrijpen waarom ik dit doe en waarom ik terug wil komen naar Australie.
:)

Tot in augustus!