Zo, daar ben ik weer. Ondertussen is het alweer bijna 3 weken geleden dat ik vertrok uit NL. De tijd vliegt! Ik moet zeggen dat het een paar dagen heeft geduurd voordat ik hier weer gewend was. De eerste paar dagen had ik een enorme jetlag. Ik dacht altijd dat een jetlag tussen je oren zat, maar ik heb er echt ontzettende last van gehad. Ik werd 's nachts wakker en was dan ook echt klaarwakker, kon niet meer slapen waardoor ik overdag natuurlijk ontzettend moe was. Ik probeerde niet naar bed te gaan, maar in de middag hield ik het gewoon niet meer langer vol en viel in slaap. Ik had totaal geen energie, wilde mijn bed niet eens uit komen! Ik snapte even voor een beetje hoe depressieve mensen zich voelen. Erg gek was het natuurlijk ook niet, voor mijn gevoel en in Nederlandse tijd kwam ik dinsdag avond in Australie aan, maar hier was het al woensdag ochtend. Dus ik miste gewoon een hele nacht en daarbij dan nog eens de voorafgaande 24 uur in een vliegtuig zitten... Nee het was geen pretje.
Ik moest er ook weer erg aan wennen om weer terug in een hostel te zijn. 2 maanden een eigen plekje hebben gehad, een kamer voor mij alleen, een badkamer waar je gewoon je spullen kan laten staan, en voornamelijk een ijskast vol met lekkere spullen. Het viel me zo tegen om weer te leven uit een tas met eten en deze tas in een overvolle koelkast te proppen tussen allemaal andere tassen. Daarnaast was het koken zelf ook een drama in een overvolle keuken, waarbij ik 15 min kon wachten voordat de wokpan eindelijk vrij kwam... Nee, ik moet zeggen dat de eerste paar dagen echt even zwaar waren. Het hiel ook niet echt dat het weer hier dus echt shit was, de eerste 2 dagen regende het alleen maar terwijl ik hoorde hoe warm het in NL was. Voor het eerst had ik een beetje last van heimwee!
Echter op vrijdag kwamen er wat zonnestralen uit en ik had afgesproken met een vriendin in het hostel om naar de markt te gaan, dus ik moest er nu wel ff uit. Op het moment dat ik door Sydney liep, de brug en operahouse weer zag, begon het gevoel terug te komen. Ik had ook iets beter geslapen die nacht, dus ik voelde me weer een beetje meer mens. Die avond zijn we ook met een leuke groep uit gegaan en toen voelde ik me weer de oude:)
Het was ook erg leuk om weer allemaal vrienden terug te zien en ik had dan ook genoeg afspraken en de dagen vlogen voorbij.
Na een week in het hostel te zijn, vroeg de manager of ik weer terug wilde komen werken en ik kom meteen de dag erna beginnen. Echter de daaropvolgende dag kreeg ik een telefoontje vie een vriend van me, of ik wilde beginnen in een callcentre. Ik zou daar meer geld verdienen en kon dan van maandag t/m vrijdag van 10 tot 6 werken. Dus toen ik dat in het hostel vertelde, waar ze niet zo blij met me. Ze wilden me graag houden en ik kon zelf aangeven hoeveel uren ik wilde draaien, wanneer ik wilde werken etc. Maarja, ik dacht in het hostel krijg ik 12 dollar per uur (na 10 uur voor de huur gewerkt te hebben) en in het callcentre krijg ik 21,50 per uur... Keuze was dus snel gemaakt.
Ik heb nu 1 werkweek in het callcentre erop zitten en ik moet zeggen dat het niet zo mijn ding is. Het werk is vrij gemakkelijk; ik bel mensen op in de staat Victoria, die mensen krijgen gratis adapters die je inplugd bij je tv en computer en er zit een soort timer is, waardoor je energie bespaard. Dus mensen besparen op hun energie rekening en krijgen deze pluggen gratis omdat het erg milieuvriendelijk is en de overheid dit product support. Goed geregeld zou ik zeggen en de meeste mensen maken dan ook vrij snel een afspraak om de pluggen te leveren. Echter, er zijn natuurlijk altijd mensen die niet geloven dat het echt gratis of, of die je niet eens laten uitpraten (kan ik me voorstellen). En ik merk dat ik dan vrij snel geirriteerd kan raken, haha. Soms probeer je ook nummer na nummer en niemand pakt op. Of dan zit je net in een postcode te werken waar mensen geen engels spreken... Och ja, het is een goede oefening voor mijn engels en ik moet maar gewoon aan de centjes denken. Daarbij hoef ik het nog maar een week of 2 te doen.

Op 1 november ga ik namelijk naar Ayers rock! Dat is in het midden van Australie, de grote rots die je altijd op plaatjes ziet. Ik blijf een weekje in dat gebied, gewoon even lekker rustig op mezelf en dan na een week ga ik naar Darwin. In Darwin is een goede vriendin van mij (Engelse meid waar ik 6 maanden mee op ben getrokken) en zijn nog meer vrienden die ik op de boerderij heb leren kennen. Dus dat is wel erg leuk. Ik denk dat ik dan een tijdje in Darwin ga blijven en daar ook werk zoek. Ik zie wel weer hoe het dan verder gaat lopen :)
Jammer natuurlijk om de mensen die ik hier ken weer achter me te laten, maar goed, ik heb er wel zin in om ergens anders heen te gaan.

Nou ik geloof dat het dit wel even is voor nu:) Jullie horen wel weer van me!