Roadtrip en farming!

Zo, eindelijk een update vanuit een andere plaats! Ik heb Sydney verlaten en ben op dit moment in Bowen. Bowen is een dorpje in Queensland, vrij noordelijk aan de oostkust. Er is hier niet veel te beleven, de reden dat ik hier dan ook ben is omdat er veel boerderijen zijn en dus ook werk voor backpackers. Ik ben hier met 4 vrienden en we zijn gezamenlijk vanuit Sydney vertrokken. Voordat we hard aan de slag moesten op een boerderij, vonden we dat het eerst tijd was voor wat fun. We hebben dan ook een korte roadtrip van 8 dagen gemaakt, van Sydney naar Bowen.

Sydney verlaten was aan de ene kant zeer opwindend; eindelijk iets anders! Maar van de andere kant voelde het hostel ook als thuis en afscheid nemen van vrienden daar is natuurlijk niet leuk. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken!
We konden onze campervan ophalen op dinsdag vanaf 11.00. Na een uur wachten konden we eindelijk terug naar het hostel, om al onze spullen in te laden. Dat was nog een heel gedoe! We hadden allemaal ondertussen heel wat spullen verzameld, dus het was passen en meten! Het busje was dan ook echt volgeladen. Al met al duurde het een hele tijd voordat we dan ook echt weg waren. We vertrokken pas tegen half 4 uit Sydney. We reden een stukje naar het noorden, naar Palm Beach, waar tv-programma Home and Away wordt opgenomen (voor mij onbekend...). Toen we daar weg gingen, begon het al donker te worden, dus toen was het zoeken naar een camping. Uiteindelijk kwamen we weer aan de rand van Sydney uit, waar de camping was. Hier hebben we hard om moeten lachen: onze eerste dag van de roadtrip en we hebben het niet gehaald om uit Sydney weg te komen! Vervolgens konden we nog harder lachen: ondertussen was het al donker geworden en moesten we de tent opzetten in het donker en het busje slaapklaar maken. Het leek dan ook dat er niets van de tent klopte; de buitentent paste niet over de binnentent. In het busje vonden we een tent van vorige huurders, echter er waren geen stokken te vinden. We gebruikten de buitentent van deze tweede tent over de binnentent van onze eigen tent. Echter was deze weer te groot, waardoor de tent niet waterdicht was... Hoop dat jullie het nog kunnen volgen haha. In ieder geval, ik was blij dat de mannen die nacht in de tent sliepen en ik en Ciara in het busje. 's Nachts regende het nl en de mannen hebben het niet droog gehouden!

De volgende dag hebben we het gelukkig wat verder weten te maken dan Sydney. Onze volgende stop was in Port Macquarie. Gelukkig kwamen we hier aan voordat het donker was en toen bleek dat de tent toch echt wel klopte haha. Ciara en ik hebben die nacht prima geslapen in de tent :)
Op donderdag zijn we gereden naar Port Stephens, waar we even een korte stop hebben gemaakt om te genieten van de zee en het strand. Daarna zijn we door gereden naar Byron Bay. Ciara en ik zijn die avond gaan stappen daar en het was echt een geslaagde avond met veel lol en iet wat te veel drankjes op:) De volgende ochtend toen we weer vroeg de weg op gingen, voelde Manon zich dan ook niet op en top. We reden eerst naar Nimbin, en dorpje wat bekend staat om het hoge hippie-gehalte. Of eigenlijk is dorpje al een te groot woord. Het is meer een lange straat. Het ziet er heel typisch uit en inderdaad erg hippie. Ik had verwacht dat er veel jonge backpackers zouden rondlopen en dat het beetje zou zijn zoals The 70's Show, maar er waren vooral veel oudere mensen die er uit zien alsof ze cliënten van het CAD zijn. Na een korte lunchstop zijn we dan ook maar weer terug gereden naar de oostkust, naar Surfers Paradise, gelegen aan de Gold Coast.
Het strand was enorm en de camping die we vonden beviel ons erg goed. Er was een vrij grote keuken met BBQ-gelegenheid, er waren een aantal zwembaden en de faciliteiten zagen er prima uit. We besloten dan ook om hier 2 nachten te blijven, zodat we de volgende dag niet weer meteen de weg op hoefden en we naar het strand konden gaan om van het weer te genieten wat gelukkig wat beter was.
Op zondag moesten we dan ook een flinke trip maken om onze ‘verloren' dag in te halen. Die dag heb ik een aantal uur gereden in de campervan! Het was erg wennen omdat ze hier rijden zoals in Engeland; aan de verkeerde kant van de weg dus :-P En ook het stuur is aan de verkeerde kan van de auto. Gelukkig dat het een automaat was, want ik ben er zeker van dat ik iedere keer aan de verkeerde kant naar de versnellingspook zou hebben gegrepen:) Die nacht sliepen we op een camping in Rockhampton. Toen we de tent gingen opzetten, sprong er een kikker tegen mijn benen aan wat me liet schrikkenen vervolgens ging ik knaar het toilet. Voordat ik naar Australië ging, werd ik gewaarschuwd dat ik onder de wc-bril moest checken of er geen spin zat. Ik dacht dat dit wel meeviel... Toen ik echter door spoelde, viel er een kikker omlaag en hij klom terug omhoog in de wc-pot!! Ik schrok me rot! Het idee dat die kikker er dus al zat.. Brrr! Ik ben niet bang voor kikkers, maar dat idee vond ik toch niet erg aangenaam. In het vervolg zal ik toch maar de toiletten checken haha.

Op maandag reden we naar Airlie Beach, een stadje vlak bij onze eind bestemming Bowen. Hier wilden we onze laatste dag en nacht doorbrengen. Helaas was het weer in Airlie ontzettend slecht. Het regende pijpenstelen. Toen we op de camping aankwamen, hebben we dan ook eerst een tidjje besluiteloos in het busje gezeten. Het was onmogelijk om de tent op te zetten. Alles zou nat worden, maar ook de grond was te nat om uberhaupt een tent te kunnen plaatsen. Het regende daar al 8 dagen aan een stuk, begreep ik. We besloten dan ook dat ciara en ik naar een hostel gingen en dat de mannen in de campervan zouden slapen. Niet echt gezellig voor onze laatste avond in dit avontuur, maar er zat weinig anders op. En om eerlijk te zijn, vond ik het best luxe ;-)

Op dindsdag kwamen we aan in Bowen, we verblijven in een werkhostel. Het hostel zort ervoor dat je aan de slag kan op een van de boerderijen in de omgeving. Vlak na aankomst kregen Ciara en ik te horen dat we meteen de volgende dag al werk hadden, erg goed nieuws dus! Om 7.00 de volgende dag moesten we beginnen en we wisten nog niet tot hoelaat en wat we moesten gaan doen.
Nou de volgende dag was bijna een hel! We gingen naar een tomaten-boerderij. Op een aantal velden hadden kevers de tomatenplanten kapot gegeten. De velden waren al neit allemaal top, vanwege de overstromingen eerder dit jaar, dus kevers kunnen ze al helemaal niet gebruiken. Ciara en ik mogen deze kevers vergiftigen. Hoe? We gebruiken maïskorrels gemengs met een of ander chemisch goedje en deze korreld strooien we op de grond waar de tomatenplanten groeien. Misschien klinkt dit easy, maar dat is het totaal niet! Een rij plantjes is ongeveer 300 meter lang en bedekt met zwart plastic. In dit plastic zitten gaten waar de tomatenplantjes uit groeien en we moeten er dus voor zorgen dat de korrels in deze gaatjes terecht komen, niet op het plastic. Dus helaas, we kunnen niet strooien zoals zwarte piet dat doet, maar we moeten dus continu voorover bukken. Het eerste uur was oke, maar al snel kregen we pijn aan onze rug. Vervolgens ook in onze benen en billen. De rijen leken steeds langer en langer te worden en de zon brande flink. Ik dacht: waar ben ik aan begonnen en wanneer zijn we klaar?! Nou we waren dus pas om 17.00 klaar! 10 uur lang dit werk doen is echt zwaar voor je lichaam! Af en toe konden we ook niet meer, moesten we echt even zitten tussen de rijen in. De boerderij is enorm, we zagen de hele dag nauwelijks iemand anders en ook onze lunch moesten we daar nuttigen. Geen mooie kantine waar je even binnen kunt zitten of ergens de schaduw kunt opzoeken. Zelfs geen toilet in de buurt!! Toen we tegen een uur of 6 terug in het hostel waren, kon ik nauwelijks nog lopen. Tijd voor een douche (de stank van het gif zat in onze kleren en we zagen zwart van de modder), ons avondeten (het kost moeite om nog iets te koken na zo'n dag) een drankje aan de bar en naar bed! Ik geloof dat ik om half 10 sliep. De volgende dag ging de wekker weer om 6 uur en toen ik wilde opstaan, viel ik weer terug in bed! Mijn benen konden me nauwelijks dragen! Ik waggelde naar de badkamer en zag er tegenop om weer 10 uur te werken. Tegen de tijd dat het vijf uur was, had ik het echt zo gehad, het laatste uur was killing. Het viel dan ook tegen dat we om 5 uur nog niemand kwam om ons op te halen. Uiteindelijk was het tegen half 6 toen we eindelijk uit ons leiden werden verlost. Toen kregen we ook nog slechter nieuws: de volgende dag mochten we al om 6 uur starten! Hiep hoi... 11 uur dit werk doen. Ik vroeg me die avond echt af hoe ik dat in hemelsnaam ging doen. Ik dacht echt niet dat ik het vol kon houden. De volgende ochtend besloten Ciara en ik dan ook dat we maar even naar de shop next-door moesten gaan om wat pijnstillers te halen. Ons lichaam deed zo'n zeer, spierpijn overal. We kochten een doosje Aleve, en ik weet niet of het daaraan heeft gelegen, maar ik ben de dag redelijk goed doorgekomen. Of misschien raakt ons lichaam er wat aan gewend. Het laatste uur was welliswaar weer erg zwaar, maar het ging me beter af dan de 2 dagen ervoor. De dag erna mochten we weer 11 uur werken, maar ik zag er dit keer niet zo tegenop. Toen ik in het hostel terug kwam, kon ik ook redelijk lopen en ik was wel moe, maar voelde me beter gelukkig. Ik sliep om 9 uur en ik voelde me best fris toen de wekker even voor vijfen ging. Deze dag op de farm ging een stuk beter. We waren redelijk snel. De dag ervoor hadden we 32 rijen gedaan en deze dag 36. Aan het einde van de dag kwam de boer ons vertellen dat we de dag erna (zondag) vrij hadden! Vandaag (maandag) mochten we weer om 6 uur beginnen. Maar ik zie er eigenlijk niet tegenop J Het heeft ook voordelen, buiten dat het zwaar is, is het ook gratis sport J En we werken buiten, wat soms ook erg heet kan zijn, maar het is toch wel lekker. Daarnaast waren we de eerste vier dagen met z'n 2en, kletsten we af en toe en luisterden we naar onze mp3 speler. Geen gezeur aan je hoofd, het is heerlijk rustig, je kunt je eigen gedachten lekker laten gaan. Het jammere is dat het gif ongezond is, anders zou je zeggen dat het buitenwerken gezond is. En ow ja; het kan best gevaarlijk zijn. We zagen deze dag eenn bruine slang in het veld liggen. Gelukkig was hij dood, want bruine slangen schijnen erg gevaarlijk te zijn. Als je niet binnen 15 min tegengif krijgt, is het afgelopen. Dus hopelijk komen we geen levende tegen...
Vandaag mochten we echter tomatenplantjes planten! We waren met een stuk of 25 man en een gedeelte moest de al eerder geplante plantjes checken en kapot gevreten plantjes vervangen, herplanten dus. Een klein groepje, waaronder ik, mocht met de machine gaan planten. Heel grappig hoe dat gaat. Boer rijdt tractor, de tractor maakt gaatjes in het plastig en de grond, waar tevens ook nog water in wordt gesproeid. Achter de tractor hangen twee stoelen waar twee mensen vloegensvlug de plantjes in de grond moeten stoppen en bedekken. Achter de machine lopen 2 mensen die ckecken of alle plantjes goed bedekt zijn en zij planten de overgeslagen gaten. Al met al een heel proces haha, en ik vond het echt leuk om mee te maken! Het was weer hard werken en het was een ontzettend hete dag vandaag, maar ik vond het leuk! Minder leuk vond ik de vele spinnen en andere insekten die ik op het land tegenkom :-P Morgen mogen we helaas alles met de hand gaan planten, gebruiken we geen machines. Reden is dat het met de hand secuurder gaat. Als je een plantje scheef plant en het komt tegen het plastic aan, verbranden de planten heel snel omdat het zo heet is. We moeten er dus voor zorgen dat ze precies in het midden van de gaatjes terecht komen.
Zo hebben jullie ook weer een les in farm-werk gehad hahaha.

Waarom doe ik dit werk? Je kunt een 2nd year-visa aan vragen als je 88 dagen op een boerderij werkt of ander werk doet ten gunste van Australië. Ik weet nog niet of ik dat wil, maar zo heb ik in ieder geval de kans om terug te komen naar Australië als ik dat wil.
Daarnaast verdiend best goed; ik krijg 18,50 per uur. Er gaat ongeveer 2 dollar belasting vanaf (wat ik terug kan vragen) dus als ik 11 uur per dag werk, gaat het hard met het sparen.
Zoals gezegd is er hier in de omgeving weinig te beleven, dus het enige geld dat je uitgeeft is aan huur en eten en drinken. Het is zelfs zo erg dat we zonder auto niet eens van het hostel terrein afkomen.
In het stadje is er wel 1 uitgaansgelegenheid haha en het strand is niet ver hier vandaan, maar je zult gebruik moeten maken van het openbaar vervoer.
Iedere dag om 5 uur komt er een bus om je naar de supermarkt in de stad te brengen, waar je dan ongeveer een uur de tijd hebt om booodschappen te doen en dan wordt je weer terug gebracht. Beetje jammer dat ik pas rond 6 uur terug ben van het werk. Gelukkig is er een groot tankstation naast het hostel waar je ook wat dagelijkse booschappen kunt kopen.
Gisteren had ik een vrije dag; ik kon eindelijk eens uitslapen! Dat betekent 8.45 haha. Tijdens de roadtrip mochten we blij zijn als het 7.00 - 7.30 was, dan werden we wakker van het zonlicht. En vervolgens dus om 5 uur opstaan voor de farm. 8.45 is daarom luxe:) Verder had ik eindelijk eens tijd om mijn blog te schrijven en voor de rest heb ik lekker gerelaxed bij het zwembad van het hostel :)

Vreemdgaan

Vreemdgaan.

Na een jarenlange, trouwe relatie is het dan toch gebeurd. De verleiding was te groot, het moest gewoon gebeuren. Het was al te lang geleden en een goede beurt was daarom echt nodig. Het was te droog geworden.
Maar wat was het raar. Andere handen die me aanraakten, handen die mij niet goed kennen. Uitleggen hoe je het hebben wilt... Bij jou hoefde ik dat niet. Ik vertrouwde jou en ik wist dat het goed kwam. Nu wist ik dat niet, dat maakte het extra spannend.
Het resultaat was prima. Gelukkig maar, want het zal niet bij deze ene keer blijven tijdens mijn reis.

Sorry mam, dat ik naar een andere kapper ben moeten gaan. Dat wilde ik toch even aan je kwijt.

Na dit flauwe grapje zal ik jullie ook maar even updaten.
Zoals de meesten van jullie weten, ben ik nog steeds in Sydney. , in hetzelfde hostel. Ik ben wel eindelijk naar een andere kamer verhuisd. De kamer waar ik 2 maanden verbleven heb, werd me nu toch iets te druk, nu ik zowat elke dag moet werken en vaak heel erg vroeg moet opstaan. Het is niet fijn als mensen dan op het balkon feestvieren tot 3 uur 's nachts en mijn wekker om 5 uur afgaat. Dat hield ik niet meer vol. Ook werd ik een beetje moe van de constante wisseling van mensen in de kamer, het was een 10-personen dorm. Ik heb dan ook gevraagd voor een andere kamer en ik kreeg echt een geweldige kamer! In mijn kamer nu zijn maar 3 andere personen, waarvan 2 ook al een lange tijd hier zijn en voorlopig blijven. Echt super aardige roomies:) Er is dus maar 1 ander bed waar af en toe wat wisselingen in zijn. Daarnaast heeft onze kamer een eigen keukentje (helaas zonder gasfornuis, maar wel met waterkoker, magnetron, tosti-apparaat) en een eigen badkamer! Vooral dat laatste vind ik erg relaxt. Ik kan mijn spullen nu gewoon achter laten in de badkamer, dus hoef niet iedere keer met mijn toiletmap en handdoek naar een vrije badkamer op zoek te gaan.Ook heb ik mijn tas kunnen uitpakken en mijn kleren in de kast gelegd; heerlijk om even niet uit mijn tas te leven! Wel heel vreemd voor mij is dat mijn spullen maar een plek in beslag nemen... Dat is iets anders dan mijn garderobe thuis haha. Ik was dan ook erg blij dat pap en mam me een aantal weken terug wat kleren hebben opgestuurd, kon ik eindelijk een beetje wisselen! En ondertussen hier natuurlijk ook wel wat dingetejes gekocht, maar mijn garderobe is nog steeds zeer beperkt helaas haha.

De reden waarom ik hier nog steeds ben is dat vlak na mijn vorige blog de manager van het hostel naar me toe kwam en vroeg me of ik ook receptiewerk wil gaan doen. Er kwamen wat uren vrij en een van de vaste krachten gaat voor 3 weken naar Nieuw-Zeeland en ik kan dan een gedeelte van haar uren opvangen. De manager vertelde me dat er meerdere meisjes in het hostel zijn die dat werk willen doen en er ook al vaker om gevraagd hadden. Maar hij en zijn collega denken dat het beter voor het bedrijf is als ik het ga doen, omdat ik altijd goed werk en altijd vrolijk en vriendelijk ben en dat is wat ze nodig hebben bij de receptie. Dat vond ik wel een mooi compliment:) En natuurlijk was mijn antwoord ja! Ik kan de uren goed gebruiken en het lijkt me ook wel leuk om receptie werk te doen. Bovendien is het goed voor mijn Engels (wat echt al een stuk beter is geworden, al zeg ik het zelf haha).
Inmiddels heb ik een aantal trainingen gehad en het gaat best prima. Het pc-systeem is vrij ingewikkeld, dus dat moet ik even doorkrijgen, maar gelukkig ben ik altijd wel vrij handig met dat soort dingen. As zondag gaat die collega naar Nieuw-Zeeland en als zij terug is, vind ik het wel tijd worden om verder te gaan. Op dit moment voel ik me te verantwoordelijk om op te stappen en het geeft me een week of 4 extra tijd om nog wat geld te sparen. Waarschijnlijk ga ik dan na die 4 weken na een farm. Er begint nu wat meer werk te komen, nu het weer zich wat rustig heeft gehouden. Dat is positief, want vrij veel backpackers begonnen toch echt in paniek te raken omdat het moeilijk is om aan werk te komen. Omdat er niet veel farm-work was, kwam iedereen naar de steden, waardoor daar een overflow was. Ik ben daarom erg blij met mijn 2 baantjes:) Maar op een farm kan ik meer verdienen en geef je minder geld uit. Sydney is simpelweg te duur om echt goed geld te kunnen sparen.
Mijn werk in de bakkerij verloopt ook prima. Al zijn het soms erg lange dagen. Zoals vandaag, ben ik om 6.30 begonnen. Dat betekent dat mijn wekker om 4.55 gaat en ik hier weg ga om 5.25. Ik moest werken tot 16.00 en heb een kwartiertje pauze gehad om even snel te lunchen. Dat kwartiertje is ook het enige moment waarom ik even kan zitten. Het is dus een erg lange dag staan en te vroeg opstaan. Het kost me ook weer een uur om terug te komen, dus ik ben dan blij als ik thuis neer kan ploffen. Maar goed, het werk is wel leuk, ik krijg af en toe gratis brood en andere lekkere dingen (quiches, pies, cupcakes) en ik verdien geld. Alleen mijn baas is een beetje vreemd. Hij heeft een raar gevoel voor humor en af en toe weet ik niet goed hoe ik moet reageren. Bijvoorbeeld: er kwam een pakketje aan aarvoor getekend moest worden. Ik riep de baas om dat te zeggen en hij vraagt vervolgens aan mij wat erin zit. Hoe moet ik dat weten? Dus ik zeg: I don't know, but you need to sign for it. Zegt hij: Maar wat al ser een hoofd in zit?? Uhm ja.... Dan zou ik het maar niet ontvangen... :-S Dusss.. Op zulke momenten mis ik Ellie als baas :)

Ochja, ik hoop echt dat mijn volgende update eindelijk vanuit een andere plaats komt.
Ik heb wel min of meer besloten dat ik niet terug ga komen in mei. 4,5 maand hier is te kort, vooral als je moet werken en het daardoor langer duurt voordat je kunt rondreizen. En mijn visum is een jaar geldig, dus waarom niet het jaar volmaken nu ik er toch ben?! ;-)
Maar wie weet, ben ik het over een maand wel spuugzat haha, you never know!

O ja, dat ik nog steeds in Sydney ben, wil natuurlijk niet zeggen dat ik niets nieuws meer beleef haha. Een paar weken geleden was het Australian Day, een grootse feestdag met veel vuurwerk, nog mooier dan met oud en nieuw! Ik heb de Australische cultuur verkend door naar een cricketwedstrijd te gaan en ik ben gisteravond naar een openluchtbioscoop in het park geweest.
A.s. weekend is Mardi Grass, ik weet niet zo goed wat ik me erbij moet voorstellen, maar zaterdag is er een grote optocht en ik geloof dat het vooral in het teken van de homoseksuelen staat. Volgens mij is het zoiets als de gay-parade. We zullen zien.
En in de omgeving is er ook genoeg te doen. Een aantal weken geleden ben ik gaan kayaken met een groepje en er zijn nog genoeg mooie stranden te verkennen. Ook staat een dagtrip naar de Blue Mountains nog op het programma.

Ik had jullie nog foto's beloofd, maar internet is vrij slow hier, vandaar dat ik me er niet zo de tijd voor neem, maar ik zal ze nu echt gaan uplaoden.

Jullie allemaal een super geweldige vastelaovend! Drink ook maar ‘un pilske' op mij en ik wil graag jullie verhalen hierover horen!!

Liefs,
Manon

En alweer een maand voorbij...

Hey allemaal,

Hier weer een korte update van mij. Het gaat nog steeds goed met me!
Het Australischie leventje bevalt me wel. Het is hier zo anders dan in NL! Iedereen is veel relaxter en meer laid-back. Niemand lijkt echt gehaast en je merkt echt de ‘no worries' - gedachte. Als ik werk in het hostel, zeggen ze wel vaker tegen me: doe eens wat rustiger aan jij, je werkt veel te hard! Haha, ik ben het zo gewend om op de tijd te letten. Toen ik kamermeisje was in het hotel, hadden we zoveel minuten per kamer, dus je moest echt heel hard doorwerken en dan jagen ze je nog op. Hier dus niet, heerlijk J Voor mij is dat wel echt een verandering. Ik merk ook wel dat ik zelf een beetje verander. Ik was altijd heel stipt met dingen en erg georganiseerd. Nu denk ik vaker: och dat doe ik morgen wel, of ik zie wel hoe het loopt en maak me minder druk om dingen. Heerlijk! Moet allen oplettten dat ik niet te lui wordt ;-)

Afgelopen week heb ik verschillende baantjes gehad. Ik werk nog in het hostel, maar omdat ik nu minder uren kan werken (de vaste kracht is terug) ben ik opzoek gegaan naar ander werk.
4 dagen heb ik gewerkt als promotie-girl voor een kledingzaak in het centrum (pittstreet,v oor diegen die in Sydney geweeest zijn J). Wat een carrieremove he!! ;-) Jeetje, wat waren dit 4 lange en verschrikkelijke dagen! Het was maar 4 uur per dag ‘werken' maar het is zo ontzettend saai! De tijd gaat niet om. En het is best zwaar, al lijkt het niet zo. Ik moet in de kleding van de shop rondlopen met een groot reclamebord (ja, jullie mogen nu heel hard lachen) en ik voel het nu nog in mijn onderrug :-S
Daarnaast zijn sommige jurken echt te erg om te dragen! Zelf zou ik ze nooit kopen, verschrikkelijk! En dan te bedanken dat die jurken soms wel 500 dollar kosten! Ik hoop niet dat ik dit nog vaak moet gaan doen, maar goed, ik moet maar aan het geld denken...
De andere job was wel heel erg leuk. Dat was in een bakkerij/ cakashop. Ik had een proefdag en die verliep prima. Woensdag heb ik een tweede proefdag, dan mag ik al om 6.30 beginnen en leren ze me hoe ik de shop kan openen. De mensen die er werken zijn echt heel aardig en werken in een bakkerij is net wat voor mij, zoals de meesten van jullie wel weten J Na afloop kreeg ik nog allerlei lekkere dingen mee naar huis, dus dat was ook een pluspunt. Ik hoop dus dat deze job iets wordt, dan hoef ik niet maar voor ‘jurk' te staan in Pittstreet!
Verder heb ik ook nog gesolliciteerd voor werk in een callcentre. Niet dit me nou zo leuk lijkt, maar het verdiend echt super goed. We zullen zien!
Zodra ik wat geld heb opgespaard, kan ik weer wat gaan plannen. Er betstaat het plan om met een groepje van het hostel naar een farm te gaan. Dan verdien je meer geld en je geeft bijna niets uit omdat er weinig te doen is in de omgeving. Dit plan werd helaas gedwarsboomds door wat ‘slechte weersomstandigheden' . Twee cycloons hebben het gebied getroffen waar wij wilden gaan werken. Het is nu even afwachten wanneer we kunnen gaan.
In Sydney is er weinig te merken van het rare weer in OZ. Op het moment is het wel een minder dag met regen, maar dat is wel even lekker na het weer van afgelopen week. Vorig weekend werd er 's middags een temperatuur gemeten van 42 graden!! Dit was echt te heet. De hitte leidde wel tot een ontzettend fun watergevecht in het hostel. Het begon met een zwembadje en wat waterpistooltjes en het eindigde met tuinslangen, brandslangen, hele emmers die van het balkon af werden gegooid en waterbommen. Heerlijk verfrissend en erg hard gelachen.
Er is een vast groepje in het hostel van mensen die hier al enige tijd verblijven en ook nog niet weg gaan. Ondertussenheb ik dus wel wat vrienden gemaakt en we hebben echt een super tijd. Heb laatst al wat foto's op facebook gezet van 2 evenementen hier: een ‘ huwelijk' tussen 2 meiden (in Australie is dit nog niet toegestaan) en een verjaardagsfeestje van 2 vrienden met als thema: masks and hats.
Ik zal kijken of ik binnenkort ook wat foto's hier online kan zetten.
Nouja al met al heb ik het hier nog steeds erg goed naar mijn zin en ik vind het helemaal niet erg dat ik hier wat blijf plakken. Ik heb nu mijn draai gevonden in het hostel en een eigen plekje. De managers willen me ook heel graag hier houden omdat ik goed werk verricht J Moeten ze me maar meer uren geven haha ;-)

Zodra er wat veranderd of ik heb weer nieuws, zal ik van me laten horen!

Liefs Manon.

Ps: Ik heb zo'n zin in een kroket!!

En nog eens Sydney :-)

Heey allemaal!

Het is alweer een tijdje geleden dat jullie van mij hebben gehoord, dus tijd voor een update!
Al moet ik zeggen dat ik nu niet veel heb om over te vertellen. Ik ben nog steeds in Sydney en denk dat ik hier ook nog wel even ga blijven.
Sydney vind ik nog steeds een leuke, gezellige stad. Ondanks dat het groot is, is het centrum zo gebouwd dat je alles waar je wilt zijn ook op loopafstand te bereiken is. En als dat niet het geval is, zoals het styrand, zijn er super verbindingen. Het hostel waar ik nog steeds zit, is heel gezellig. Er is een grote binnenplaats waar het gezellis is en iedere dag/avond is er iets te doen. De sfeer is goed en er zitten ook een aantal mensen die er al een hele tijd leven, dus die leer ik nu ook beter kennen. Iedere vrijdag avond is er een grote BBQ waar je voor 5 dollar aan kunt deelnemen en het is echt super gezellig.
Voor mij is de BBQ nu gratis omdat ik sinds een week in het hostel werk. Ik ben nu een van de cleaners. Het is best zwaar, 's ochtends om 7.00 beginnen. Dat is erg vroeg als je niet meer gewend bent om echt vroeg op te staan haha. En zeker als je niet echt optijd gaat slapen of op stap gaat ;-) Voordeel is dat ik wel vrij optijd weer klaar met werken ben, dus ik 's middags nog naar het zwembad kan gaan op kan relaxen op het balkon in de hangmat J Wat een leven, denk ik dan!
Ook kom je natuurlijk erg smerige dingen tegen, zoals een wc waar iemand de avond van te voren in heeft overgegeven, of je: geprobeert heeft om IN over te geven, maar er helaas ook veel naast ging...
Het is hier ook erg warm, en de laatste dagen erg vochtig. Het zweet loopt me dan ook echt letterlijk van mn gezicht en rug af. Maar goed, het is lekker om weer eens iets nuttigs te doen haha, en ik had het geld hard nodig! Als ik 10 uur per week werk, kan ik hier gratis blijven. Als ik meer werk, krijg ik per uur betaald. Afgelopen week heb ik 34 uur kunnen werken, dus dat was erg fijn!
Dus waarschijnlijk blijf ik hier nog wel een paar weken, zodat ik wat geld kan verdienen. End aarnaast zodat ik even wat tot rust kan komen. Het bevalt me wel om even op dezelfde plek te kunnen blijven, het word nu een beetje mijn plekje en dat zorgt voor wat rust. Kan ik even bijtanken voordat ik weer verder ga reizen.

De temperatuur in Sydney is zoals ik al zei erg warm. Maar het is niet zoals het zou moeten zijn in deze tijd van het jaar. Het is best vaak bewolkt de laatste week, energ benauwd. Hoge luchtvochtigheid. Zoals jullie op het nieuws vast gehoord hebben, is het weer in Australie sowieso niet zoals het zou moeten zijn. Gelukkig heeft Sydney niet zoveel last van de enorme regen die er op sommige plaatsen valt, maar ook hier zijn er gevolgen. Er is bijvoorbeeld minder werk op het land, wat voor de de inwoners natuurlijk nadelig is, maar ook voor de backpackers. Het is nu moeilijker om werk te vinden, dus er zijn best wel wat mensen die in de problemen komen. Ook in de supermarkten is er minder fruit te vinden. Laat staan wat de economische gevolgen op langere termijn gaan worden.

Buiten dat ik dit keer niet zulke spannende verhalen te vertellen heb, heb ik het nog steeds goed naar mijn zin en ben blij dat er pas 2 maanden van mijn reis op zitten J. Natuurlijk denk ik ook aan jullie thuis en mis ik jullie (af en toe haha ;-))
Op oudjaarsdag bijvoorbeeld, toen ik de hele dag in het park moest wachten, moest ik terug denken aan vorig jaar wintersport. Ik miste het ‘weerwolven' en jullie gezelschap!
En voor jullie in NL gaat het leven natuurlijk ook gewoon door. Binnenkort is het carnaval, toch wel jammer dat ik dat ga missen! En eenn aantal van jullie hebben ook mooie reizen voor de boeg, of een nieuwe baan of nog dezelfde baan maar de crisissen gaan gewoon door!
Toch hoop ik dat jullie af en toe ook wel eens aan mij denken, helemaal aan de andere kant van de wereld ;-)

Liefs,
Manon.

Australisch nummer

Heey Allemaal,

Ben ik toch in mijn verhaal helemaal vergeten te vermelden wat mijn Australische nummer is! Dus bij deze: +61426841601.

Ik verwacht natuurlijk vele smsjes zo rondom de jaarwisseling! ;-)

Jullie alvast allemaal een hele goede Roetsj en alle beste wensen voor het komende jaar!!

Liefs Manon

Welcome to Sydney!

Welcome to Sydney, Australia!

De laatste dagen op Ko Phi Phi waren erg relaxed. Ik heb nog een half-moon-party meegemaakt en kon uiteindelijk (na veel moeite van mijn lieve moeders) toch een Discover Scuba Dive gaan maken, wat echt geweldig was! Toen werd het tijd om vaarwel te zeggen tegen Zuid-Oost Asie. Wat zal ik het hier gaan missen, ik heb echt 6 prachtige weken gehad waarin ik erg veel gezien en gedaan heb.
Nu wordt het tijd voor het tweede gedeelte van mijn reis: op naar Sydney!

De vliegreis verliep zonder enige problemen en ik vond het wel grappig dat ik de douane in Sydney herkende van het tv-programma: border-security. Gelukkig waren er bij mij geen problemen en werd ik al snel opgehaald om naar het hostel gebracht te worden waar ik Sandra ging ontmoeten.
Wat heerlijk om met een vriendinnetje bij te kunnen kletsen over onze wederzijdse avonturen! Sandra is inmiddels al 6 weken in Sydney, dus zij kon me mooi wat wegwijs maken in deze enorme stad. Daarnaast vond ik het erg prettig om met de kerst en dadelijk met oud en nieuw iemand bij me te hebben die ik toch al wat langer ken!
Ik moet zeggen dat ik een aardige cultuurshock kreeg tijdens mijn eerste dagen in Sydney. Jeetje wat is het hier duur, zeker vergeleken met Azie! En mijn ‘luxe'-leventje is voorbij helaas... Als ik in Azie wilde ontbijten of avondeten, ging ik de straat op en betaalde ik hooguit 3 euro. Dat zit er hier dus echt niet in! Hier is het dus naar de supermarkt gaan en dan zelf eten gaan koken en natuurlijk ook afwassen! En de prijzen in de supermarkt liggen hoger dan de prijzen in Nederland!
Hetzelfde geldt voor mijn vuile was; in Thailand bracht ik mijn was weg en kreeg ik het de dag erna schoon terug, per kilo betaalde ik ongeveer een eurootje! Nu zal ik helaas zelf naar een wasserette moeten gaan en betaal ik zo'n 5 euro... Zoals ik al zei; het luxe-leventje is afgelopen haha. De tijd van werken zal er al snel aankomen!
Maar goed, hier zijn heeft natuurlijk ook zijn voordelen. Zo is het wel fijn om weer in een westers land te zijn en Sydney is echt een mooie stad. Het valt me op dat hier veel groen te zien is en in tegenstelling tot Bangkok, ruikt het hier niet naar uitlaatgassen!
Natuurlijk hebben Sandra en ik de tourist uitgehangen en hebben we uiteraard de Harbour-Bridge gezien en het beroemde Opera-House. We hebben een bezoek gebracht aan het Wild-Life-Park en daarnaast zijn we al 2 dagen lekker in de zon gaan liggen op Bondi-Beach, waar we de life-guards van Bondi-Rescue konden bewonderen. Het weer in Sydney is niet zoals het zou moeten zijn in deze tijd van het jaar; maar het is nog behoorlijk warm, en de berichten die we horen vanuit Nederland over Sydey kunnen we niet echt plaatsen (gelukkig!)
Het is nu tweede kerstdag (oftewel boxing-day), maar ik moet zeggen dat het kerstgevoel dit jaar totaal aan me voorbij is gegaan. Natuurlijk zien we hier ook kerstbomen en genoeg mensen met kerstmutsen op. Ook is er genoeg te doen om in de kerst-spirit te komen, maar voor mij werkt het niet. Als ik foto's zie van Maastricht om dit moment; met 20 cm sneeuw, dan denk ik: ja het is winter en kerstmis! Hier lagen we vrijdagmiddag op het strand met zo'n 30 graden en dat past dus niet bij mijn idee van kerstmis! Maar goed, volgend jaar is er weer een kerstmis en het jaar daarna ook... Grote kans dat ik dan niet meer in Sydney zit ;-)
Wat betreft het uitgaan is hier natuurlijk veel te doen. Sandra en ik zitten in een hostel in de wijk Kings-Cross, wat bekend staat als uitgaansgebied (en ook als red-light-district haha), dus we zijn al verschillende avonden gaan stappen. Op een van deze avonden heb ik kennisgemaakt met 'Goon', wijn die ze hier in 4-liter pakken verkopen en het goedkoopst is als je alcohol wilt drinken. Dat het goedkoop is, merkte ik de dag erna wel! Nouja, misschien lag dat ook meer aan de drankspelletjes die er worden gespeeld.. In ieder geval, het waren gezellige avonden J
Op een van die avonden stonden we een een kroeg naast een andere Maastrichtenaar, die een aantal van mijn trouwe lezers wel zullen herkennen ;-) Roy is samen met Paul (ook een bekende, he Smully ;-)) in OZ aan het rondreizen. Wat een stom toeval was dit weer!

Sandra en ik hebben nog genoeg plannen voor de aankomende week, waaronder een bezoek aan Manly, de Sydney-Tower, Sydney-Aquarium, The Royal Botanic Gardens en dan natuurlijk NYE vieren op Mrs Macquaries Point, vanwaar het uitzicht op the bridge en operahouse geweldig moet zijn... We gaan het meemaken J
4 januari vertrekt Sandra naar Nieuw-Zeeland, en splitsen onze wegen weer. Wat mijn plannen dan zijn? Nog totaal geen idee; alle opties staan open!

Het zuiden

Mijn reis in Thailand zit er helaas al bijna op. Tijd voor een update.

Ik was bij mijn vorige blog gebleven bij Cambodia. Met Tim heb ik nog een boottocht gemaakt over het meer, Tonle Sap. Dit meer wordt tijdens het regenseizoen een stuk groter. Waar wij voeren was het water op dat moment 70 meter diep. In de zomermaanden is het droog! Heel apart. Er wonen mensen in flaoting villages, daar zijn we langs gevaren en we hebben een flaoting school bezocht. Overal om ons heen kwamen kinderen op ons af met slangen om hun nek die ons bleven vragen: one dollar. Best zielig.
Ook zijn we nog op stap geweest in Siem Reap, dat was ook wel apart. Eerst zijn we naar de 'hiphop club' gegaan, waar de combodiaanse jongeren helemaal uit hun dak gingen. Na een tijdje veranderde de dj van stijl en ging een aantal zogenaamde schuifelnummers draaien in hun eigen taal en iedereen op de dansvloer zocht meteen een partner en begon te schuifelen! Hier gebeurd dat dus nog haha ? en dat in een hiphop club! We hadden in ieder geval een leuke avond.

Vanuit Siem Reap ben ik linea recta naar het zuiden van Thailand gegaan, doordat ik dus een beetje in tijdnood was gekomen. Ik heb eerst een aantal dagen op Phuket gezeten, waar ik een snorkeltour naar de Similan eilanden heb gedaan. Dit zou een van de mooiste duik en snorkel plekken ter wereld zijn, maar om eerlijk te zijn vond ik het wat tegenvallen. Ik heb mooie vissen gezien en een aantal zeeschildpadden, eentje zelfs op 5 cm afstand van me. Maar het koraal was allemaal dood, dus weinig mooie kleuren onder water. Misschien dat je hier een andere ervaring hebt met het duiken, maar ik vond het een beetje zonde van mijn geld.
Na Phuket ben ik naar Ko Phi Phi gegaan. Wat een heerlijk eiland!! Het is hier vrij touristisch, dus het leeft hier! Een hoop leuke shops, restaurantjes, café's en touristenbureau's. Ik ben hier nu 5 dagen en het bevalt me prima! Ik heb lekker op het strand gelegen, ben uitgegaan en heb nog een boottrip gedaan naar verschillende eilandjes hier om heen en ook weer gesnorkeld. Hier vond ik het leuker om te snorkelen, iets meer te zien onder water. Verder heb ik een avond in de box-ring gestaan haha!
Er is hier ook een reggae-bar, al slaat die naam nergens op. In het midden is een gote boxring en de touristen worden uitgedaagd om tegen elkaar te boxen. Als je mee doet krijg je een free bucket (emmertje met alcohol erin) en het publiek mag stemmen op de winnaar.
Als er jongens gingen boxen ging het er echt af en toe hard aan toe... Eentje had een gebroken arm en eentje was even een paar tellen knock-out... Gezellig!
Nouja ik werd door een andere meid uitgedaagd en ben de uitdaging aangegaan, met succes!! Na 3 harde rondes werd ik tot winnares bekroond! Ok, ok.. Ik zal eerlijk toegeven; we hadden afgesproken er een show van te maken en vooral voor de fun en wat foto's in die ring te gaan staan, haha. Dus ik ben er zonder pijn en kleerscheuren vanaf gekomen hahaha.
‘s Avonds is er hier ook genoeg te beleven. Op het strand worden strandfeesten gegeven met free-buckets en fire-shows, allemaal in een relaxte sfeer.

Nog een aantal dagen hier (en misschien nog even naar Krabi) te gaan. Ik was nog aan het twijfelen om een duikcursus hier te gaan doen, maar helaas kreeg ik geen goedkeuring van de dokter vanwege mijn astma ? Dus dat wordt gewoon nog even relaxen op het strand. Gelukkig is het nu wat beter weer, andere dagen viel er af en toe eens een regenbuitje.
In het weekend terug naar Bangkok en dan de 20ste naar Sydney!!

Alvast allemaal hele fijne feestdagen!
Liefs Manon

Laos

Inmiddels ben ik al in Siem Reap, Cambodia. Tijd voor een update over mijn reis door Laos!

Vanuit Chiang Mai ben ik eerst met een busje naar een plaatsje vlak bij de grens gebrachtk, vandaaruit ben ik met een slowboat over de Mekong river Laos in gegaan, met als eindpunt Luan Prabang. Deze tocht op de boot was werkelijk prachtig! Continu een mooi uitzicht op het landschap van Laos. Het werd wel even spannend toen we vlak vooor ons eindpunt aan de kant gingen, een aantal locals van de boot afgingen en er ineens 2 mannen met geweren rondliepen. Ze controleerden de manden met kippen van de locals (denk op drugs) en liepen wat heen en weer. Vervolgens kwam er ook nog politie bij en toen kwamen zij ook nog eens allemaal aan boord! Was best ff eng haha.
Verder was een minpuntje dat ik vanuit Chiang Mai gezelschap had gekregen van een jongen uit Duitsland. In het begin was het gezellig, maar al snel ging ik me irriteren haha. Na een dag was ik hem al helemaal zat en bedacht ik me dat ik het toch wel erg prettig vind om alleen te reizen, zodat je precies kunt doen waar je zin in hebt en met niemand anders rekening hoeft te houden (waarschijnlijk ligt het ook aan het gezelschap dat je bij je hebt hoor!)
Gelukkig waren er ook 3 jongens uit Engeland die in hetzelfde guest house in Chiang Mai zaten en ook hetzelfde GH namen in Luang Prabang. Met hun ben ik dan ook meer opgetrokken en dat was erg gezellig.
In Luang Prabang heb ik niet veel gedaan, ook maar 1 volledige dag geweest, dus niet veel tijd. ‘s Avonds zijn we naar een bar geweest genaamd Utoppia. Deze kijkt ui op de Mekong River en er zijn allemaal lage tafels met kussens, mooie verlichting etc. Zeer sfeervol, gitaar spleen, puur genieten!

Vervolgens ben ik naar Vang Vieng gegaan en de jongen uit Duitsland besloot om niet meet e gaan J. Dit stadje staat bekend om het ‘tuben'. Tuben is het drijven op de rivier in een grote band... Tenminste dat is de theoretische versie. In de praktijk komt het erop neer dat maar weinig mensen daadwerkelijk een band huren en de rivier op gaan. De meeste mensen gaan gewoon lopend naar de rivier toe en aan de oevers zijn verschillende bars waar ze het dan op een zuipen zetten. Bij de bars zijn ook zogenaamde ‘swings': dit zijn een soort van kabelbanen of slingers, waarmee je in de rivier kunt springen.
Ik kwam op vrijdagavond aan, dus tijd om te gaan ‘tuben' had ik niet meer. Ik naar mijn guest house, wat ook een erg leuke plek was. Er waren een aantal boomhutten gebouwd waarin je slaapt, heel leuk! Ook was er een zelfgemaakte sauna, heerlijk! Met een aantal mensen van het GH ben ik naar wat cafetjes gegaan, maar ik wist niet goed wat me overkwam.. De meeste mensen hadden natuurlijk al een hele dag tuben (lees: zuipen) erop zitten en ik zag dan ook het ene wazige figuur rondlopen na het andere. Wat aangeschoten of dronken zijn is natuurlijk wel leuk, maar sommige mensen wisten gewoon niet meer wat voor of achter was! Zekonden nog nauwelijks op hun benen staan... Niks voor mij hier dacht ik: morgen ff tuben (toen wist ik nog niet wat ik me erbij voor moest stellen) en dan de dag daarna weer meteen weg hier!
Helaas werd ik de volgende dag ziek... Mijn maag en darmen kregen dan toch last van het voedsel hier denk ik, de details zal ik jullie besparen! Ik ben dus uiteindelijk 2 uurtjes bij het tuben gaan kijken en het was heel anders dan ik me dus voor had gesteld. Wel heb ik een Swing genomen, mij kennende natuurlijk de grootste en hoogste, met wat spierpijn als gevolg :-P
Omdat deze dag ‘in het water was gevallen' bleef ik een beetje noodgedwongen toch maar een dag langer. De dag erna wilde ik echt een tube gaan huren, maar helaas, zoals ik al zei was niemand hier in geïnteresseerd en alleen wilde ik liever niet gaan. Er zijn genoeg verhalen van mensen die tijdens het tuben de dood hebben gevonden, vast en zeker mensen die te dronken waren om goed op te letten, maar toch...
Opnieuw een dagje bij de bars hangen, maar ik moet zeggen dat ik me toen wel vermaakt heb. Je kunt je ogen in ieder geval wel uitkijken en de muziek enzo is wel leuk. Maar goed, ik had het wel gezien in Vang Vien en besloot de dag erna verder te gaan naar Pakse. (Vientiane heb ik maar over geslagen door de dag vertraging).

Pakse is in het zuiden van Laos, vlak bij het Bolaven Plateau. De reis naar Pakse toe was verschrikkelijk! Ik had een nachtbus geboekt, de bedden leken zeer goed! Wat bleek: je moet met z'n 2en in een bedje slapen van ongeveer 1m breed! Gelukkig lag er een smalle vrouw naast me, anders had ik toch echt een probleem gehad! Maar dus absoluut niet lekker geslapen en bij aankomst in Pakse eerst maar ff op bed gaan liggen.
Vervolgens wilde ik naar het Bolaven Plateau gaan. Dit was het beste te doen op een gehuurde motorcycle, dus ik op zoek naar wat gezelschap. Al snel 2 franse jongens gevonden die ook er heen gingen en ze vonden het niet erg als ik achter ze aan crosste. Ik, voor het eerst op een schakel brommertje J Het was super heerlijk om door het Bolaven Plateau, met ook weer een mooie natuur heen te crossen, gaf echt een heerlijk gevoel van vrijheid! Ook weer een aantal mooie watervallen gezien en vervolgens 's avonds met de fransen wat gaan eten. En hoe lief: ze trakteerden me! (nu koste het meet 3 euro, maar toch J)

De volgende ochtend ging ik op weg naar de 4000 island, naar het eiland Don Det, met als slagzin: Been there, Don Det! :-)
Vanuit Pakse wilde ik met een locale bus gaan, dus ik me door tuk-tuk driver naar het busstation laten brengen. Ik loop het terrein op en vervolgens stopt er een soort busje voor me met in het achterste gedeelte een soort laadruimte. Ik heb geen foto's hiervan gemaakt dus ik zal een goed beeld proberen te schetsen. aan weerszijden van het busje zijn 2 lange banken en in het midden is een bank. Het busje zat vol met locals (denk een stuk of 20 in totaal), het dak was helemaal volgeladen en op het achterste gedeelte stonden nog wat jonge mannen. De driver vroeg of ik naar Don Det ging, inderdaad mijn bestemming, dus hij zij: stap maar in! Ik dacht: hoe moet ik hierbij passen?! De locals begonnen allemaal al plaats voor me te maken en voor 3 euro mocht ik meerijden (rit van ongeveer 3-3,5 uur). Ik denk nouja; waarom niet: open staan voor dit soort dingen! En wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb haha! Wat een ervaring, ik kreeg na een uur al pijn aan mijn kont van dat bankje, maar het was het zeker waard!
Het busje was helemaal volgeladen met de wekelijkse boodschappen van deze mensen die boodschappen moeten doe in het dichtsbijzijnde stadje. Dus vol met grote zakken suiker en rijst op de grond, grote stukken vlees, allerlei fruit en groente etc. Onderweg kwamen we in een dorpje (5 rieten huisjes naast elkaar), het busje toetert dat we eraan komen en mee komen allemaal beowners op het busje afgerend met vlees of aan een stokje, fruit, rijst en weet ik wat allemaal. Alles wordt zowat het busje ingeduwd om te verkopen. De eerste keer wist ik niet wat me overkwam en de andere locals en het busje moesten erg lachen om mijn verbaasde gezicht J Vervolgens mocht ik ook wat van hun fruit proeven dat ze net gekocht hadden.
Wat de locals ook kochten, en dat is een ware delicatesse hier, zijn bevruchte kippeneieren. Dat was een minder prettig gezicht om te zien! Je ziet in het ei echt het kuikentje zitten en alleen die vorm en kleur alleen al maakte me misselijk. Ik kan me niet voorstellen dat ik zoiets in mijn mond zou stoppen! Maar die mensen in het busje aten het ene ei na het andere.. Bah!
Ook mooi: aan het einde van het busje zat een soort bel. Als iemand op de plaats van bestemming was, werd er op die bel geduwd en stopte het busje. Maar ook als iemand naar het toilet moest (eerste bosje aan de linkerkant, werd er op die bel gedrukt. Echt, ik vond het prachtig, deze hele busrit!
Aangekomen op Don Det voelde ik meteen de super relaxte, laid back sfeer! Hangmatten overal en de cocosnoten waren natuurlijk ook te verkrijgen. Ik wilde eigenlijk maar 1 dag blijven, maar ik had meteen het gevoel van: oke ik ben er wel even aan toe om wat rustig aan te doen! De eerste dag dan ook vooral gerelaxed en de tweede dag samen met Tim (Nederlandse jongen die ik daar ontmoette) en een israelisch meisje een fiets gehuurd en over 2 eilanden gaan fietsen. Opnieuw erg mooi!
Wat wel nog even spannend was: er was geen pinautomaat op het eiland en ik was bijna door mijn Kip (laos geld) heen! Gelukkig had ik nog wat Baht (Thailand) en Euro's die ik kon omwisselen!

De dag erna ben ik samen met Timnaar Cambodia gegaan, Siem Reap. Ook dat was even spannend, omdat de grensovergang wat lastiger is dan van Thailand naar Laos. Blijkbaar had ik dollars nodig voor mijn Visum en laat ik me die nou net niet bij me hebben! Bij de grens Thailand-Laos, kon je aan de grensovergang gewoon heel makkelijk het geld wisselen, maar hier helaas niet... Gelukkig had ik Tim bij me, met genoeg Dollars J

Nu ben ik dus in Siem Reap. Ik ben eigenlijk iets te lang in Laos gebleven en ik ben bang dat ik de rest van Cambodia moet gaan skippen (Phnom Phen en Sanoukville). Ik heb nog maar tot de 20^e de tijd en wil nog zoveel!! Ik wil nog naar Ko Chang en het zuiden van Thailand (Ko Phi Phi, Krabi).. Dilemma, dilemma!! Moeilijke keuzes!
In ieder geval wel reden om terug te komen naar zuidoost Azie!
Het reizen tot nu toe bevalt me echt heel goed! Je krijgt zoveel te zien, ik geniet met volle teugen! Ik ontmoet echt zulke leuke en interessante mensen (een zweed die al 2 jaar aan het rond fietsen is in zuid-oost-azie en hiervoor al Afrika heeft gedaan bijvoorbeeld) met interessante culturen (een Chinese meid van 27 die zich ernstige zorgen maakt omdat ze nog niet getrouwd is, wat in China erg oud is).
Wat ik af en toe lastig vind is het uit de tas leven, je hebt niet echt je eigen plekje. Ook is mijn tas echt veel te zwaar haha, te veel meegenomen en al te veel gekocht :-P Binnenkort maar al eens iets naar NL gaan sturen!

Van Siem Reap zet ik ook al wat foto's online. Ik denk niet dat ik verder veel te vertellen heb over Cambodia, behalve dat ik Siem Reaop echt een heel erg leuke stad vind. Het is vrij toeristisch maar wel erg gezellig.

Jullie horen weer van me!
Liefs, Manon